Belge ve Sanat İncelemesi
Adli Belge Analizi, adli belge inceleme uzmanının hukuk sistemindeki ihtilaflı belgeleri değerlendirdiği bir adli bilim dalıdır. Sorgulanan belge incelemeleri, belgenin bilinen bir dizi standartla (yani gerçek örneklerle) karşılaştırılmasını içerir. Adli belge uzmanının amacı, nasıl hazırlandığını veya nasıl değiştirilmiş olabileceğini ortaya çıkarmak için bir belgenin niteliklerini ve özelliklerini sistematik olarak değerlendirmektir.
Adli soruşturmalarda tartışmalı belgeler, gerçekliği şüpheli veya belirsiz olan belgelerdir. Suçlular genellikle suç faaliyetlerini ve niyetlerini gizlemek için gerekli belgeleri yakmaya veya yok etmeye çalışırlar.
Tehditlere karşı koruma sağlamak için çoğu belgede bir dizi güvenlik özelliği ve tekniğinin en iyi şekilde bir araya getirilmesi gerekir. Bazı özellikler birden fazla tehdide karşı koruma sağlayabilir ancak hiçbir özellik tek başına tüm tehditlere karşı koruma sağlayamaz. Benzer şekilde, hiçbir güvenlik özelliği herhangi bir tehdit kategorisini ortadan kaldırmada %100 etkili değildir. En iyi koruma, hileli saldırıları caydırmak veya önlemek için belgede birden fazla entegre güvenlik katmanı sağlayan dengeli bir dizi özellik ve teknikten gelir.
Sorgulanan belgeler arasında sahte veya gerçek kartlar, sözleşmeler, beyannameler, unvanlar, senetler, sertifikalar, para, banka çekleri, el yazısı mektuplar, makine tarafından üretilen belgeler (fotokopi makineleri, faks makineleri ve yazıcılar gibi), para birimi ve elektronik belgeler yer alabilir. Tüm ışık kaynakları arasında UV ve IR, adli belge incelemesinde yaygın olarak kullanılan önemli kaynaklardır.
Ultraviyole (UV) aydınlatma teknikleri, adli soruşturmalarda resim ve imzaların doğrulanması, söz konusu belgelerin incelenmesi, mürekkep incelemesi ve lekelerin tespiti, suç mahallerindeki gizli parmak izlerinin ortaya çıkarılması ve giysilerdeki izlerin takip edilmesi ve kalan cesetlerin tespit edilmesi gibi birçok amaçla kullanılmaktadır.
Adli belge incelemesinde UV ışınlarının çeşitli uygulamaları vardır. UV ışınları çeşitli kağıt türlerini ve kağıt dokularını ayırt etmek için kullanılabilir. UV ışınlarına maruz kaldığında, farklı üretilmiş kağıtlar UV ışınları altında farklı floresan verir. Bunun başlıca nedeni kağıdın boyutudur (kalenderleme); örneğin bazı durumlarda yeşilimsi, bazı durumlarda kırmızımsı görünebilir. Aynı deneyime sahip olsalar bile iki farklı kağıt türünü birbirinden ayırmak için kullanılır.
Sahte banknotlar, güvenlik belgeleri, pasaportlar, sertifikalar vb. belgelerde bulunan lifler ve boyut farkı nedeniyle farklı şekilde floresan verecektir. Ayrıca, bazı filigranlar (kimyasal ve mekanik) UV ışınları altındaki parlaklıklarıyla kolayca ayırt edilebilir. Bu devlet belgeleri, UV ışınlarında kırmızı, yeşil ve mavi renkte parlayan çok renkli güvenlik lifleri ile gömülüdür. Ancak sahte belgelerde durum böyle olmayacaktır.
Genellikle UV ışığı altında görünen lekeler mürekkep sökücü ile işlem görmüş olabilir. Ayrıca, maddenin mekanik olarak silinmesi sırasında liflerin patlaması UV radyasyonu altında görülebilir.
Sanat eserlerinin en önemli performans teknikleri, yağ, sıcaklık, suluboya boya bağlayıcılarından renklendirici pigmentlerin kimyasal bileşimi ve resmin diğer özgünlük özellikleridir.
Sanat eserinizi doğrulamak veya sosyal, manevi ve maddi açıdan değerlendirmek istiyorsanız adli sanat analizi gereklidir. Bir mirasa girerken veya örneğin değerli bir şey hediye alırken çok önemlidir. Antika vazolar, tablolar veya mücevherler satın almanız ve bunları ülkeden ihraç edecek bir sanat analizi sonucu almanız gerekir.
Adli sanat analizi, sanatçıyı, sanat eserinin coğrafi bölgesini ve zaman dilimlerini belirlemeyi amaçlayan bir araştırma kompleksidir. Sanatın çok yönlülüğü adli sanat analizini zorlaştırır: bunlar tablolar, sikkeler, silahlar, çatal bıçak takımları, porselenler, antikalar vb.dir. Adli sanat uzmanları, tarihi binalar, park kompleksleri, kapalı ve açık alanlar ve kültürel anıtların araştırılması ve analiz edilmesinde görev alırlar.
Adli sanat analizi hem laboratuvarda hem de yerinde yapılabilir. Sanat eserlerine zarar vermeden en az tahribatsız test yöntemleri kullanılmalıdır.
Resim, yağ veya vernik gibi boyama malzemeleri organik malzemelerden yapılır. Zamanla bozunurlar ve UV ışığı altında floresan (yeşil bir parıltı) ile sonuçlanırlar. Bu nedenle, UV ışığı eski bir tablo üzerine yansıtıldığında, boyadaki organik bileşiklerin varlığı nedeniyle floresan verir. Resim yüzeyindeki aydınlık ve karanlık alanlar, eserin yaşı, sonradan yapılan eklemeler ya da restorasyonlar hakkında fikir verir.
Resim 1 (b) DocEx Tablet ile UVC (~255-280nm) ışık altında çekilmiştir. UVC (~255-280nm) ışığı sayesinde tablonun durumu ortaya çıkmaktadır. Sarı yüzey tablonun verniklendiğini gösterirken, daha parlak noktalar eski verniğin tablodan döküldüğünü göstermektedir. Ayrıca, Resim 2(b) UVA ışığı (~360-370nm) altında çekilmiştir. Modern eklemeler UV ışığı altında floresan vermediğinden, eklemeler tablo üzerinde koyu lekeler olarak görülür. Dolayısıyla Resim 2(b), 20. yy. tablosunun üretildikten sonra restorasyon geçirdiğini göstermektedir.
Resim 1(a). 20. yüzyıla ait bir yağlıboya tablonun görünür ışık altındaki kesiti.
Resim 1(b). Forenscope DocEx Tablet ile çekilen resmin UVC (~255-280nm) fotoğrafı
Resim 2 (a). 20. yüzyıla ait bir yağlı boya tablonun görünür ışık altında yakalanan bölümü
Resim 2(b). Tablonun DocEx Tablet ile çekilmiş, sonradan yapılan eklemeleri gösteren UV (~360-370 nm) fotoğrafı.
X-ışını görüntüleme veya radyografi, görülmesi en zor resimlerle ilgili ayrıntıları ortaya çıkarır. X-ray ışınları hedeflendiğinde, boya katmanlarından geçer ve kontrast bir görüntü oluşturur. Restorasyonların yapıldığı veya ağır metal nesneler nedeniyle boya tabakasının kalın olduğu alanlarda, görüntüler X-ray görüntüsünde daha parlak görünür.
Kızılötesi ışık sadece kanepeden televizyonunuzu açmanıza yardımcı olmakla kalmaz, aynı zamanda adli tıp uzmanlarının boyanın eski olup olmadığına bakmasına da yardımcı olur. Bir resim IR ışığına maruz kaldığında, IR’ye karşı şeffaf olduklarından boya katmanlarına nüfuz eder. Ahşap destek veya astarlı tuval, normal ışık altında önemsiz görünebilecek birçok detayı geliştirmek için kızılötesi ışığı emer. Kızılötesi projeksiyon, sanat eserinin arkasına gizlenmiş düşük tarakları veya eskizleri ortaya çıkarabilir. Resim 3, ForenScope DocEX Tablet’in IR ışığı (~940-960 nm) ve IR filtresi (LP850 nm) ile çekilmiştir. Modern akrilik tablonun IR fotoğrafı, sanat eserinin altında gizlenen karakalem portre eskizlerini ortaya çıkarıyor.
Resim 3 (a). Modern bir akrilik tablonun beyaz ışıkla yakalanan bölümü.
Resim 3(b). Tablonun DocEx Tablet ile çekilmiş, aşağıdaki tabakaları gösteren kızılötesi (~940-960 nm) fotoğrafı.
Çoğu ressamın resme başlamadan önce kendine özgü bir tarzı vardır. Bu nedenle, bir IR taraması bilinen orijinal eserlerle eşleşmiyorsa, sahte bir şeyin tespit edilmesine yardımcı olabilir.
Genel olarak, IR yansıtma ve UV kaynaklı floresan gibi görüntüleme yöntemleriyle boyama uygulaması, sanat eserleri hakkında daha iyi bilgi edinmek için kullanılır.