Adli Fotoğrafçılık Nedir?

Fotoğrafçılık, Adli Fotoğrafçılık ve Adli Fotoğrafçılıkta kullanılan teknikler hakkında kısa bir tarihçe.

Olay yeri incelemesinde fotoğraflama en öncelikli işlem olarak kabul edilir çünkü olay yerinin ve delillerin doğru çekilmiş fotoğrafları suç için kalıcı kayıtlardır. Uygun bir kamera ile uygun bir bakış açısından, uygun ışıklandırma ve uygun teknikle çekilen fotoğraflar, emniyet güçlerine dava ve mahkeme sürecinde yardımcı olacak kusursuz bir sonuç verecektir.

Fotoğrafçılık ve Adli Fotoğrafçılık Üzerine Kısa Tarihçe

İlk olarak 1824 yılında “heliografi” (çok karmaşık bir süreç) olarak icat edilmiş olsa da, ilk pratik fotoğraf 1839 yılına kadar icat edilmemiştir. Adli fotoğrafçılık, pratik fotoğrafçılığın icadından hemen sonra başlamıştır. Fransız dedektif ve araştırmacı Alphonse Bertillon tarafından 1840 yılında kurulan adli fotoğrafçılık, bir suç mahallini veya bir suç vakasını raporlamak ve belgelemek için kullanılan bir süreçtir. Kanıtları sergilemek ve suçu en saf haliyle belgelemek için araştırmacılar ve kolluk kuvvetleri ceza davalarında karışıklığı desteklemek ve önlemek için. Fotoğrafçılık teknikleri ve kullanılan ekipmanlar kendi alanında uzmanlaşmıştır.

Bilinen En Eski Helyografik Gravür (1825) ve Paris’te Bir Suç Mahallinin Adli Fotoğrafı (1902)

Adli fotoğrafçılığın tarihi ve gelişimi.

Yukarıda da belirtildiği üzere, adli fotoğrafçılık, parmak izi tespiti ve antropometri gibi diğer biyometrik adli bulgularla birlikte Fransız dedektif ve araştırmacı Alphonse Bertillon tarafından kurulmuştur. Bu, Sherlock Holmes’un yaratıcısı ünlü romancı Sir Arthur Conan Doyle’u bile etkileyen, adli tıp biliminde yeni bir dönemin başlangıcı oldu.

Alphonse Bertillon – Örnek Kupa Fotoğrafı (1853)

Olay Yeri İnceleme süreci nasıl başlar ve gelişir?

Süreç, Cumhuriyet Savcısı’nın Olay Yeri İnceleme Birimi’ne verdiği bir talimatla başlar ve davanın sonuna kadar devam eder. İlk müdahale biriminin verdiği bilgiler kayıt altına alınır ancak bu kayıtlar olay yeri inceleme sürecini etkilemez. Çoğu bilimsel araştırmada olduğu gibi ilk prensip şüphedir ya da başka bir deyişle “Her şey aldatıcı olabilir.” Olay yeri incelemesi daha sonra kendine özgü teknik ve yöntemleri olan fotoğraflama ile devam eder. Olay yerindeki bulgular daha sonra savcı veya mahkeme tarafından verilen direktiflere göre kriminal laboratuvara verilir.

Adli Fotoğrafçılıkta Adımlar ve Teknikler.

Olay yeri incelemesi, suçla ilgili kanıtların bulunması ve olay yeri hakkında ayrıntılı bir rapor oluşturulması için çok önemlidir. Bu raporlar tek bir olay yerinde 4000’e kadar fotoğraf içerebilir.

Adli fotoğrafçılığın temel amacı, görüntüleri yakalamak, tanımlamak, ayırt etmek ve arşivlemektir, böylece gelecekte suç mahallini ve delilleri tanımak için kullanılabilirler. Bu nedenle, bu fotoğraflar detaylara büyük özen gösterilerek çekilmeli, delillerin özellikleri ve detayları yakalanmalıdır. Görüntüler net, keskin olmalı ve nesnenin rengini, şeklini, yapısını ve bileşenlerini en ince ayrıntısına kadar sergilemelidir.

Adli fotoğrafçılıkta, soruşturma için çok sayıda fotoğrafı kullanışlı hale getirmek için belirli teknikler vardır. Bu teknikler arasında olay yerinin genel görüntüleri, panoramik görüntüler, orta mesafeli görüntüler ve yakın çekim görüntüler yer alır. Fotoğraf çekmeye başlamadan önce, olayın niteliği, adresi, saati ve müdahale eden ekibin kodunu içeren bir veri sayfası fotoğraflanır.

Genel resim çevreyi ve olay yerinin çevresini (binalar, araçlar, mobilyalar, dükkanlar, yollar/sokaklar, vb.) içerebilir ve bu tür fotoğraflama için panoramik fotoğraflama yöntemi kullanılır.

Orta mesafeli fotoğraflama, deliller tespit edilip numaralandırıldıktan sonra kullanılır. Bu fotoğraflar, olay yerinin tamamını koruyarak belirli sabit bakış açılarından çekilir.

Yakın çekim fotoğrafçılık özel cetveller ve mastarlar kullanılarak yapılır. Göstergelerin bulunmadığı durumlarda, madeni para ve sigara kutuları gibi belirli boyutlara sahip belirli nesneler kullanılabilir.